Luisteren naar je lichaam
Ben jij ooit teleurgesteld geweest in je eigen lichaam? Dat dingen niet gaan zoals ze zouden moeten gaan? Dat je lijf je precies in de steek laat? Soms kan het perfect functioneren van ons menselijk lichaam plots verstoord geraken door iets heel vervelend of onverwachts bijvoorbeeld een val, een ongeluk, een plotse uitval … . Is luisteren naar je lichaam dan nog prettig?
Hoe reageer je daar dan op? Ben je teleurgesteld, boos, gefrustreerd? Op jezelf, of het gebeuren zelf?
En wat als je voelt dat de medicijnen die je echt moet nemen heel vervelende bijwerkingen veroorzaken waardoor je (nog) minder goed functioneert dan je verwacht van je eigen lijf? Wat doen jullie daarmee? Luisteren naar je lichaam? Negeren van je signalen?
Zelf ben ik eerder gesteld op natuurlijke middelen om mijn lichaam in balans te brengen of te houden. Zodra die ogenschijnlijk niet (meer) voldoende werken, en hun doel voorbij schieten (of liever tekort schieten) kan dat gevolgen hebben voor mijn mentale en emotionele toestand. Mijn lijf protesteert bijna altijd heftig met bijwerkingen zodra ik reguliere medicatie neem. Sommige familieleden durven al eens denken dat ik teveel in de bijsluiter lees en daardoor de bijwerkingen krijg, “lees: verzin” die beschreven staan.
Helaas, zo werkt het niet.
Ik geef een voorbeeldje: neem nu maar eens een simpele bloeddrukpil. Die pil helpt om je te hoge bloeddruk te reguleren. Klaar, toch? Of toch niet? Ja, de bloeddruk gaat -meestal- omlaag, dat klopt wel. Wat je er extra bij krijgt als je pech hebt, is duizeligheid waarbij je gevaarlijk heen en weer zwaait als je stapt of wandelt, of vermoeidheid die binnensluipt zonder dat je beseft dat ze veroorzaakt wordt door je medicatie.
En dan ga je toch eens stoppen met de medicatie om die te vervangen door een bloeddrukverlagende kruidenthee, en na een paar dagen valt het je op dat je weer stabiel op je voeten staan in plaats van te zwijmelen. Je merkt dat je hoofd veel “klaarder” is dan voordien, en dat je opgewekter en minder moe bent.
Zo klaar als een klontje denk je dan: weg met die pillen en welkom thee! Alleen is dat nog niet voldoende, want je hoofd is nog steeds zorgelijk bezig. Je bloeddruk, die eerst goed zakte, gaat dan toch weer omhoog tot op een peil dat je beseft dat je weer minstens even aan die reguliere medicatie moet. En ja hoor, het zwaaigevoel komt lekker weer terug.
Totdat je ook die rust kan weervinden en je weer kan leven in “Go with the flow”. Mediteren in plaats van overdenken, rust in je hoofd in plaats van zorgen maken dus.
Er is zeker nog werk -lees: rust in het hoofd- aan de winkel! Aanvaarden dat niet alles gaat zoals je het in je hoofd hebt is ook een ding. Het loslaten van frustratie en verdriet omdat je lichaam het niet doet zoals je het wil, is nog iets anders. Luisteren naar je lichaam, luisteren naar wat je hart en je hoofd nog nodig hebben om de rust en de vrede te vinden die nodig zijn, is een heel proces.
Wees je bewust van dat proces, voel, en sta stil bij alles wat je in je mond, maar ook in je geest stopt. Je lichaam weet het antwoord!